Feest!! Op de inwijding van de door Raoul zelfgemaakte toog hebben we er natuurlijk ééntje op gedronken. (Als Raoul zelf niet naar de toog kan, komt de toog naar Raoul...)

op een morgen verdween Seppe van de ontbijt tafel zonder te zeggen waar hij naar toe ging...Het zwijntje ging efkes tegen de kasteelmuur pipi doen. We hebben nog wat werk met het ventje!

Berichtje voor de bezoekers tijdens de paasvakantie

Vanaf heden is er ook een mogelijkheid tot tooghangen op den berg...
Breng dus wat extra aspirientjes mee!
R

Voor de 'Pipilangkousfans'; Koenraads kleefpasta wordt hier a volonté gemaakt.

Geen paniek, we komen er aan!

Rescue 911

Donderdag 23 maart; 1230 uur; Kolonel Annelies, Sergeant Roel en Rescue Rangers Jef en Seppe zitten op post, bij Marie-Louise en Inge. "Wie nog een pastiske?" klinkt het al voor de derde maal. Sergeant Roel knikt goedkeurend. Kolonel Annelies houdt het wijselijk bij witte wijn. De zon schijnt volop en meter Tine geniet van de heerlijke warmte, oren en ogen gesloten (zo hebben we ze het liefst,nvdr) Plots merkt sergeant Roel in de verte een zweevliegtuig rondjes draaiend in de vallei. Inge merkt nog op dat hij nog moeilijk hogerop zal geraken. Plots verdwijnt hij uit ons vizier.
Kolonel Annelies roept direct de Rescue Rangers op, die iets verderop de beekjes aan het inspecteren zijn.
Alarmfase 3 wordt van kracht: Marie-Louise, Inge, Kolonel Annelies, Meter Tine, van toeten noch blazen op de hoogte, de 2 rescue rangers en ondergetekende springen in de rescue-bus en gaan op zoek naar het verdwenen vliegtuig.
Meter Tine vraagt voorzichtig wat er aan het gebeuren is, maar de tijd dringt en we chasen richting Brunet, alwaar het vliegtuig het laatst is waargenomen!
We rijden al een tijdje lags de velden, er wordt zelfs al gesproken van de bermuda driehoek, als we plots in de verte een eenzame piloot langs de kant van de weg zien, met iets verderop, tenmidden van een tarweveld (net gezaaid), het ongelukkige zweefvliegtuig.
We hebben de piloot, ondanks het feit dat hij van dietse komaf was, meegenomen; Inge en marie-Louise hebben hem naar zijn huis gevoerd en the rescue rangers, Kolonel Annelies en ik zijn hem later gaan helpen depanneren (met ons fototoestel, deze keer)
1630 uur. De operatie is geslaagd en volledig afgerond. Tijd voor een nieuw pastiske...

"Ground control to Major Jef" "Major Jef to ground control"

"Der scheelt niks met het toestel, hoor; alles is gechecked en goedgekeurd"

De crash test dummies hebben hun werk gedaan, wat er nog van het vliegtuig overschiet wordt opgeruimd...

The rescue rangers genieten nog even na in 't zonneke

Another job well done!

Het trouwfeest

Wij dus naar België, want een trouwfeest moogt ge niet zomaar links laten liggen.
In Frankrijk zijn we al wat afstanden gewoon, maar Ardooie, dat is heeeel ver! Zeker als den E17 tussen Gent en Nazareth geblokkeerd zit als een geconstipeerde olifant, best te mijden dus, maar onmogelijk aan te ontsnappen, als ge der eenmaal inzit.
Een uurenhalf te laat aangekomen.
Ter plaatse een vree wijze trouwpartij meegemaakt, met zeer lekker eten (walking dinner, dames en heren!) Een neig discogroepke en veel ambiance! Ik heb zelfs meegezongen tijdens een van de vele hits, die mij, door enkele blackouts, nu niet meer te binnenschieten. En succes, dannek daarmee heb gehad! Gelukkig dat de hapjes bloemkool nog niet waren afgeruimd!
Wie wou er bob zijn? Ik had als eerste de grond getikt, en was ook het snelst in de wind, toen waren ze nog met 3! Russische roulette op nen trouw is totally not done, maar als een deus ex magina heeft den drank zelf voor de oplossing gezorgd! Na enkele bleke 10-minuutjes heeft bob 3 groggy wezens veilig naar huis gebracht! Thanks BOB.
And special thanks to Kurt en Friedel: it was big fun!!!!!

Files in België, wie zit erin, en waarom?!!! Wij in ieder geval, om naar het trouwfesst te gaan van Kurt en Friedel, een uur te laat dus...

De openingsdans van Kurt en Friedel! Een vrolijke boel daar! Dat zangeresje met haar roos haar, kon bijna even goed zingen dan ik.

De laatste foto, toen was de batterij plat, zo ook bij 1 persoon die hier nog vrolijk 'in the picture' staat!

De manne die de gaas doen branne!

Zoals eerder aangekondigd, zijn opa bos en nonkel Fons hier op blitsbezoek om de chauffageketels (jaja, der zijn der meerdere) te brengen.
De ene ketel is een zwaar spel, maar daar draaien deze stoere heren hun hand niet voor om, hoor!
Even bedisselen hoe we dat hier gaan aanpakken... voor alle zekerheid een transpallet voorzien, maar de oude wijzen opteren in dit geval voor "wellekes". Nu is het wellekes geweest, dacht ik nog even, hier komen vodden van, en dit op hun leeftijd! Maar ik moet openlijk toegeven, en hoe kan ik dat beter dan hier op het internet, dat ze het beest in no time de kerk hebben binnengekregen, en inderdaad met wellekes. Het relaas ziet u hieronder in de kleine fotoreportage.
Bij deze de eerste prijsvraag van onze weblog: Wat zijn wellekes?
a) ijzeren buisjes;
b) Een cocktail van anabolica en aranesp, gemengd met een scheutje pastis
c) een stevig paar rolschaatsen
Stuur het juiste antwoord in een comment en win een gratis overnachting in een verwarmd Bras d'asse met een dagje golven met een van de 2 stoere mannen!

De golfclubs even aan de kant, er moet gewerkt worden...

Even dat gietijzeren keteltje binnentrekken...

Dat verdient een aperitiefke! Merci, nonkel Fons!

hallo daar,
Wat later dan normaal aan het schrijven begonnen,... hoog bezoek; "de mannen die de mazout doen branden...". Vader Jacobs en nonkel Fons arriveerden na een vlotte lange rit uit het Belgenland. En dit om wat warmte te brengen, of toch al een belangrijk begin; de mazouttank en chauffages.
Warmte is hier trouwens ook welkom want ze geven morgenvroeg -9C. Maar zolang de zon er is, klagen we zeker niet.
We zijn de week al werkende gestart...we waren nog even autoloos. Geschilderd onder andere; we worden nog echt...
Dinsdagavond na een aperitiefje bij Jos en Anita konden we ons beste busje weer gaan afhalen. Waren wij blij. Er was ook een visje aan het wachten (in een emmer) om geadopteerd te worden. Een mooie goudvis die Wim en co hadden gevonden beneden in het dorp (in het water weliswaar).
Jef wou hem graag Dorian noemen of Pjotr. Maar toen hij aan het babbelen was over Vinnie van zijn klas in de Loods, hebben we besloten de vis Vinnie te noemen. (we hopen dat Vinnie dit ook leuk vindt). Onze vis moet nog wat wennen en hopelijk komt het goed met hem. Jef geeft hem regelmatig eten en geeft hem een prentjesboek met een goudvisje in een bokkaal en een bloemetje.
Over de koers heeft Raoel al geschreven hé. Het was wel leuk (ook de klas van Jef was er ook) en snel voorbij.
Raoul heeft al een eerste bijeenkomst van het sociale leven achter de rug. Over het organiseren van een spelnamiddag voor kinderen, in mei...
En ons terras is afgeraakt! Laat de zon maar komen, we zijn er nu helemaal klaar voor!
Crème van de week; nog een skidag in het weekend. Jef en Seppe doen een beste skipoging. Maar genoeg voor de ventjes, we rijden met 2 vaste slapers terug naar de berg.
Nog 3 keer slapen en Jef mag bij zijn vriendje gaan spelen en dan nog één keer in de auto slapen en we zijn in belgië. Jef kijkt er naar uit. Seppe zeker ook. En wij eigenlijk ook.
tot volgende week... groetjes

Indiaan Seppe doet soms de restjes naar de messing...

De slalom volgens Seppe, wel de verkeerde kant uit!

Jef en volle ski-actie

Annelies, meester betonmaker!

Vinnie de vis, onze adoptievis

Tommeke Boonen komt eens "binnewippeuh"

Aangezien onzen Tom toch in Frankrijk was voor Paris-Nice, heeft hij besloten om eens langs te komen; ze hebben daarom vrijdag de wedstrijd iets omgeleid langs Bras d'asse. Gemor alom in het peleton, meer dan 200 km was de rit geworden! Maar allez, den Tom was content en wij ook natuurlijk!
Op de foto's het relaas van zijn doortocht;

De hordes fans (Jef zijn integrale klas!)moeten op afstand worden gehouden door tralies

De veiligheidsmaatergelen worden getroffen.

De voorboden

Tom Boonen, sneller dan... mijn fototoestel!

Leuk tafelen met Raoul...

Fiere indiaan Seppe

"Seppe, ik mag dan morgen jouw indianenpak aandoen hé!"

"meci" voor de vele kaartjes en tekeningen!! vanwege Seppe

Gorilla's in de mist
Vrijdagmiddag, een bewolkte en mieserige dag, vandaag vertrek ik met Marie, Ellen en hun vader Wim de bergen in. Ons doel is om de top van de Chiran te bereiken, maar de weersomstandigheden zitten al niet mee. Daar onze auto in de garage staat (aleternator kapot) moet ik al te voet naar beneden, naar het dorp alwaar Wim en de zijne op mij zullen wachten om te vertrekken. Blijkt dat het echte dames zijn, die Marie en Ellen, wachten geblazen dus, We hebben dan maar een pastiske gedronken. Tegen dat we konden vertrekken was het al duidelijk dat de top van de Chiran niet haalbaar zou zijn, dan maar alvast de col de St-Jurs en daarna zien we wel.
De eerste klim tot aan de St-Jurs bleek een makkie (ni plooien!). Dus toch maar verder richting Chiran! In de bergen is een stafkaart een nuttig iets; een gewone landkaart is daar geen kloten waard! Ik moet dus dringend achter zo'n stafkaart als ik nog cols wil bedwingen! OP het zicht richting Chiran beginnen wandelen langs bestaande paadjes (in de sneeuw). Spijtig genoeg zijn we op de verkeerde flank van de berg terecht gekomen en bleken de paadjes onvoldoende te stijgen om on naar de top te leiden. Hebben wel een prachtig zicht gekregen op het Lac St-Croix en ik heb toch al een idee gekregen wat het is om in de bergen te wandelen, zalig!
Op het einde van de afdaling, bijna aan de auto zijn we nog een natuurlijke ijsbaan tegengekomen alwaar de dames al poepschuivend zijn afgekomen, een grappig zicht, maar ik denk dat ze wel blauwe billen zullen hebben nu!
Als het weer iets beter wordt doe ik zeker een nieuwe poging om de Chiran te beklimmen, hopelijk met nog meer succes, en met een stafkaart...
Raoul

week 5;
Hallo daar,
Weer een week voorbij. Den tijd gaat hier snel.
Roel heeft al een deel van de week verteld, dus nu deel 2; onder het motto "het kan niet állemaal meezitten".
Ons busje heeft het nl. wat laten afweten en logeert tot dinsdag in een duur 'Hotel des voitures'. Het heeft ook zijn positieve kanten; we kunnen nergens geld gaan op doen en het is goed voor de conditie. Gelukkig hebben we genoeg voorraad van eten en gas. Darmgas is ook geen probleem.
Leuk is ook dat onze onderburen (op de weg naar beneden) paarden houden en dresseren. We zijn er welkom om naar de oefeningen te gaan kijken wat we natuurlijk ook al gedaan hebben.
En op zaterdag 'caravan' (Jef) of beter gezegd carnaval op school en Seppe mag eindelijk eens mee. Seppe als 'matador' en Jef als 'zorro'. We maken een stoet in het dorpje en spelen en eten wat op school. Leuk om te zien dat Jef speelt met kindjes van zijn klas. Zijn vriendje Dorian vertelt thuis veel over Jef. De eerste dag dacht hij dat Jef amerikaan was, de tweede dag was hij thuis gaan vertellen dat Jef misschien wel Canadees was en hij niets verstond van wat Jef allemaal vertelde. Maar ze geven er blijkbaar niet om. Seppe vond het echt wel leuk op school. Eerst stoer met zijn broer en daarna kon hij de speelkoer wel alleen aan.
Op de berg hebben we nog wat verder gewerkt aan de kamer en de bar. We willen vóór ons vertrek naar België (15/03--21/03) nog een aantal dingen af hebben, dus zijn we wat in actie geschoten.
En in het zonnetje luieren zat er vandaag niet in, een koude felle wind. das ewa anders dan voorheen zulle.
tot volgend verhaaltje, groetjes Annelies

Darthvader met Seppe Skywalker in action

De top van de Chiran, vanaf de Col St-Jurs

Via een natuurlijke bobsleebaan naar beneden

Het is feest in de stad... euh het dorp!

KAAAAAAAAKAAAAAA

Boef Seppe wordt ondervraagd door de plaatselijke cowboys

Jef (verborgen) en Dorian, zijn beste maatje op school

Bewolkt in Bras d'Asse...

Werk aan de winkel

Jaja, er moet hier ook gewerkt worden! Gisteren ontdekte Annelies dat de schouw van ons stoveke een heel klein beteke lekte, er ontsnapte ewa rook door een van aansluitingen van de buizen! Ik in allereil naar een bouwmaterialenfirma om nieuwe buizen. Terug thuisgekomen kwam ik tot ontdekking dat ik verkeerd gemeten had, de buizen waren dus te dun! Ik zal toch eens moeten overwegen om een nieuwe bril aan te schaffen.
Deze voormiddag de buizen dan maar gaan omwisselen, konden we tegelijk nog eens naar de markt in Riez, een Romeins stadje in de buurt.
's Namiddags zijn we dan in actie geschoten. Het begon toen Annelies de afwas begon te doen, ik had 2 keuzes: meehelpen of iets anders doen, luieren zat er niet bij! Ben dan maar begonnen met de schouw te herstellen, Jef en Seppe hebben zich op ons terras geconcentreerd. Het zonnetje scheen weer vrolijk, maar er was een koude wind, dus konden we best in beweging blijven...
Deze avond verwarmen we ons nog met een gasvuurke, en morgen zou de mortel droog genoeg moeten zijn om ons stoveke weer nekeer aan te steken.
Annelies is dan begonnen aan de eerste kamer, plammuursel afschuren en een 2de laag geven, Seppe is haar gaan aanmoedigen en Jef en ik... wij zijn een pint gaan pakken beneden (hou dit stil, want het is een geheimpje).
Slukes en tot de volgende keer.

Jef en Seppe werken verder aan het terras

Annelies doet weer eens de afwas
(Roel kan zich dan goed verstoppen)

De schouw moest hersteld worden...

Ook op het dak is er werk aan...

mama werkt vrolijk door, want...

...Seppe moedigt haar aan!