In de prachtige omgeving van de Provence, op 25km van het Lac de St.-Croix en de Gorges du Verdon ligt een klein dorpje Bras d’Asse. Hier gaan wij 6 maanden wonen, werken en hopelijk veel bezoek ontvangen! Kom gerust even langs!

maandag, februari 12, 2007

De week van regen, wind, zon en autopanne,

Nog enkele weken en de eerste lading vertrekt terug naar België.
De blues zijn onvermijdelijk in aantocht.
Naast de zon, de lekkere koffie in de bar ’s morgens, het kaarten ’s avonds, de wandelingen aan de Asse, het skiën, de bezoekjes aan en van de locals, de leuke bezoekers die het voorbije jaar hier op de berg hebben gezien … zijn er nog een aantal dingen die we zeker en vast zullen missen. Ik denk zo aan, de weervrouw op TF 1, Europe 2 “que du Rock, que de la Pop” op de radio, everzwijn hebben in de diepvries, het leuke Provençaalse dialect dat we nu al wat meer verstaan dan in het begin, het feit dat je in de donker een everzwijn kan hebben als enige tegenligger, de kinderspeelkamer in de kerk, en nog van al die dingen…


De week volgens Seppe

Dat de Seppe ne kastaar is, is zowel in België als hier in de provence algemeen gekend. Toch ben ik deze week weer enkele keren verrast door zijn spitsvondigheid. Bijvoorbeeld toen ze in de auto een kauwgom aan het nuttigen waren, en Annelies, aangezien Jef er een beetje misselijk van werd, besloot om ze terug in te zamelen, gaf Seppe braaf zijn sjiek terug aan mama, dachten we. “Mamaa! Seppe is nog aan het knabbelen!” schreeuwde Jef iets later jaloers. Bleek dat hij gewoon een stukje van zijn kauwgom had gegeven en het ander stuk achter zijn tanden had verstopt om iets later weer vrolijk verder te kauwen! De snoodaard!
Gisterenavond kwam hij stoer de bar binnen, klom op een barkruk en zei: “Un Ricard!” doelend op mijn aperitiefje, gelukkig. Hij doet het tot nog toe met “Jus de pommes”.
Tijdens het onderzoek bij de dokter was hij de braafheid zelve…maar nadien ‘toch even kijken of mijn knuffelhond ook door de stethoscoop kan luisteren’...

De week volgens Jef

Wat babbelend over onze terugkeer naar België en dus ook naar de Loods wist hij te vertellen dat hij wel content is. ‘Ja daar moet ik geen travail doen zoals hier’.
Alles is nu zowat in het teken van Seppe zijn verjaardag. Hij maakt een kroon voor Seppe, Kwekkie en zichzelf en ze bouwen al een preparty met z’n drieën.
Hij wordt zo een beetje groter en legt zich voorlopig toe op grote mensen film. The historie of the world (vraagt wel wat uitleg aan zijne papa af en toe, wie de film kent weet dat dat niet zo evident is ), Le chateau de ma mère …
Op zijne leeftijd wil hij ook graag eens veranderen van kapsel. Als iemand een interessant model voor hem heeft die mag het gerust doormailen. Zijn ideeën gaan van hanenkam tot spidermanstrepen…

De week volgens Roel

Na een ganse week wachten op een dagje regenpauze op het werk is het vandaag eindelijk zover. Hij mag de namiddag schuilen en belandt zoals gewoonlijk bij Marco.
De voorbije week werken was letterlijk de la merde. Zelf een vriendje van Jef dacht dat hij een stinkende prot had gelaten. Had gekund.
Het weekend was tranquille. Behalve de afloop van een gezellig bezoekje aan de ezels met de kinderen. Na 1 ½ uur ploeteren in de modder kon een 4x4 de auto redden … Met zoveel modder in de buurt, waren de kinderen niet ongelukkig…

Groetjes en hopelijk tot volgende week
Annelies