Aan iedereen vooreerst de beste wensen voor 2007!

We hebben kerst in België gevierd; de vrienden die we daar hebben ontmoet hebben ons allemaal onder onze voeten gegeven dat het al heeeel lang geleden is dat we nog iets op onzen blog hadden geschreven, terecht overigens. Daarom ons voornemen om het in 2007 iets meer te doen… Wij hadden het idee dat er niet zoveel meer te vertellen was, dat we hier het geluk gevonden hebben was en is iedereen wel duidelijk denk ik.
Maar uiteindelijk hebben we nog veel te vertellen! Zeker na een weekje met Sarah, Jesse, Koen en Anghel op bezoek. Samen van oud naar nieuw of een weekje feest rust en spielerij!
Ik kan alvast zeggen dat het hier super was, fijne vakantie, dat moeten we volgend jaar (ik moet eigenlijk eind dit jaar zeggen) zeker overdoen!

De eerste dag bij een discussie over het avondmaal, haalde Koen prompt zijn persoonlijk kookboekje uit zijn buidelzakje, bladerde 3 seconden als een bezetene en sprak vervolgens op goddelijke toon: “preitaart zal ik maken!” (tja, ’t is kersttijd voor iedereen niwaar) Wij als echte boeren op zoek naar wilde prei tussen de olijfbomen, een uurtje graven en de ingrediënten waren al ter plaatse, superlekker trouwens!
De toon was direct gezet, Anghel bleek een superkok, Sarah kan de beste soep maken en Jesse ontpopte zich tot meester in de milkshake (proeven is zeer belangrijk bij de bereidingswijze!)
Annelies mocht en wou hiervoor niet onderdoen, en ik heb lekker gesmuld, als sommelier diende ik enkel de vatjes wijn aan te slepen.

Vrijdagavond zijn we iets gaan drinken in La Bégude, de eigenaar was veranderd en we hoopten op gratis drank (tegen ons sjokkedeize!). We waren met zijn allen nog steeds over eten bezig: wat eten we met oudjaar? Toen een plaatselijke jager ons de ultieme oplossing aanbood: “tu veux encore du sanglier?” Tuurlijk! Morgen marineren, zondag lekker opvreten!
Marie-Louise en haar gezelschap zijn ons komen bezoeken iets na twaalven en ze hebben kunnen zien dat het lekker was! Voor de rest vooral veel champagne gedronken en een zeer blitse vuurpijl afgeschoten, gesponsord door n.v. Jesse en co. Merci hiervoor, nu nog een goede foto van het spektakel en dan is iedereen content. Mimi, Aurea, Sabine en Momo en nog iemand die iets had met Canada en het spelletje hints, zijn ons ook nog een bezoekje komen brengen zodat het denk ik redelijk laat moet zijn geworden op onze ‘newyearsparty”.

De tweeden zijn we gaan skiën naar Foux D’Allos in de sneeuw en blijkbaar een station verder dan de Belgen van beneden waar we mee hadden afgesproken (en we moesten daar ’s avonds nochtans spaghetti gaan eten),. Jef en Seppe vinden van zichzelf dat ze al heel goed kunnen skiën, maar de eerlijkheid gebied ons om dit niet te beamen, het zal wel komen! Ze hebben alvast gene schrik, da’s al veel.

Maar eigenlijk is de parapente de leidraad geweest tijdens deze week die vooral overdag het tempo bepaalde. Koen had immers zijn parapente mee, tof voor hem, maar vooral Koen kon de biparapente van zijn vliegclub gebruiken! We moesten hem enkel gaan halen in St-André, enkele dorpjes hiervandaan. Wij dus den eersten met zijn allen naar St-André des Alpes. Ik zag het volledig zitten, want de dag voordien had ik het geluk gehad eens te mogen proeven wat van grond gaan is op zijn parapents, een halve meter hoog en 1 meter ver, en al een hemels gevoel, dat belooft! Er was echter teveel wind en na enkele speelminuten op een hellingtje hebben we Koen uit de lucht geplukt en zijn we weergekeerd.
Die avond kwam het idee om de volgende ochtend met de parapente brood te gaan halen, cool idee, Koen en ik dus de volgende ochtend hoger de berg op om ons brood. Toen was er echter niet genoeg wind waardoor het brood met de auto diende gehaald, dit avontuur is niet vernoemenswaardig.
Donderdag is het ons dan uiteindelijk toch gelukt, in Oraison, super!! Onderaan zeggen de beelden al iets meer dan dat ik het zou kunnen schrijven. En vrijdag was het Annelies haar beurt en zij had nog meer geluk, want de condities waren nog beter dan de dag voordien, en ze zijn een halfuur bovenweg geweest. Ik beken enige jaloezie, maar ik zie het als een nieuwjaarsgeschenk (hoef ik er geen meer te kopen)

Moge 2007 een voortzetting zijn van haar begin!