In de prachtige omgeving van de Provence, op 25km van het Lac de St.-Croix en de Gorges du Verdon ligt een klein dorpje Bras d’Asse. Hier gaan wij 6 maanden wonen, werken en hopelijk veel bezoek ontvangen! Kom gerust even langs!

woensdag, oktober 18, 2006

Tja, we zijn weer een beetje laat met ons verhaal, maar dit is te wijten aan de periode van het jaar. Het is namelijk herfst en dan bereidt iedereen zich voor op de winter. En het is voor ons niet anders! Hout zagen en kappen, het hooi binnenhalen wollen truien breien etc.
Er zit ook een koppeltje “loires” onder ons dak, en deze doen net als iedereen… zich eveneens voorzien op een strenge winter. Alleen deze mormels hebben de slechte gewoonte dit vooral ’s nachts te willen doen. Wat en “loire” is? Het is iets groter dan een muis, heeft een zwart brilletje en een pluimstaart, het laat zich niet vangen met een muizenval, maar eten wel de kaas ervan op, ze zijn slim genoeg om het muizengif links te laten liggen en kunnen veel lawaai maken.
Annelies is gisteren op chamignonnenjacht geweest en ik moet in alle eerlijkheid zeggen dat haar buit niet alleen groot, maar vooral zeer lekker was! Chanterelles et Pieds-moutons, klaargemaakt met een lekker roomsausje, mmmm ik krijg het water in de mond als ik eraan terugdenk. Nu moet ze enkel nog een plaatselijke jager versieren en we eten everzwijn archiduc, ik kijk er naar uit!

Annelies heeft er al over verteld, maar toen ik eergisterenmiddag de etensresten naar de messing wou brengen, werd ik verrast door… een ezel en 2 geiten! Pal voor mij neus op ons terras! De ezel schoot zich als een verzetene op mijn vracht en ik moest me in duizend bochten wringen om dit te vermijden. De ezel en de 2 geiten zijn normaal gehuisvest bij onze bovenburen, maar ze hebben ons vorige week eens een bezoekje gebracht en ze lijken ons sympathiek te vinden.
Alle middelen om de beesten terug naar hunnen thuis te jagen leidden tot niets. Het lukte wel om het gedierte een honderd meter mee naar boven te lokken met sneden brood, ondanks een ezelbeet in mijn arm (het beestje werd een beetje ongeduldig) en vele porren om het brood, maar eens de buit verorberd kwamen ze dra weer naar benee.
Het werd duidelijk dat de kudde met goede bedoelingen was afgezakt toen ze gedwee de tuin een beurt gaven; dankzij een goede stok waren ze immers verplicht om enige afstand van het terras te houden en aten ze alle onkruid braafjes op (zeer efficient). Annelies vreesde voor haren peterselie, maar deze bleef ongedeerd , oef

1 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Dag schone zus en broer

hoe is 't daar met jullie? Waarschijnlijk heel erg druk want jullie webavonturen staan op een laag pitje. Ik kijk er naar uit jullie binnenkort terug te zien en ook de nichtjes verwachten hun stoere neefjes.

Heel veel groetjes
Heidi

8:54 p.m.

 

Een reactie posten

<< Home